Najczęstsze błędy przy budowie studni głębinowej

Błędy na etapie planowania

Pierwszy z błędów można popełnić w momencie poszukiwania działki – zarówno pod budowę, jak i już zabudowanej. Jeśli planuje się wykopanie własnej studni lub przynajmniej przewiduje tę czynność w nieokreślonej przyszłości, trzeba sprawdzić, czy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie ma ograniczeń w tym zakresie. Jeśli występują, lepiej nie kupować działki w takiej lokalizacji.

Kolejne błędy wynikają zazwyczaj z niedopatrzenia. Chodzi w tym przypadku o przygotowanie dokumentów do wniosku o pozwolenie wodnoprawne, o które trzeba się ubiegać, gdy planuje się pobierać średniorocznie więcej niż 5 metrów sześciennych wody na dobę. O ile w przypadku studni, z której zamierza się pobierać mniej niż 5 m3 wody na dobę, wystarczy zgłoszenie zamiaru budowy studni we właściwym organie administracji, o tyle w przypadku pozwolenia wodnoprawnego, oprócz wniosku należy złożyć jeszcze kilka załączników, w tym projekt prac geologicznych i operat wodnoprawny. Niedostarczenie choćby jednego z wymaganych załączników skutkować będzie wstrzymaniem rozpatrzenia wniosku do czasu uzupełnienia brakujących dokumentów.

Kiedy już wszystkie formalności zostaną załatwione, można przystąpić do budowy studni.

Zaniedbanie badania geologicznego terenu inwestycji

To następny, popełniany niekiedy błąd. Przed przystąpieniem do wiercenia studni bezwzględnie powinno się wykonać badanie geologiczne i hydrogeologiczne terenu inwestycji. Jego brak powoduje, że wiercenie prowadzi się „na ślepo”, licząc na trafienie na warstwę wodonośną. Nierzadko w takim przypadku wiercenie studni głębinowej trzeba powtarzać nawet kilka razy. Taka praktyka znacznie podnosi koszt budowy, ponieważ za każdy odwiert trzeba zapłacić. W pewnym momencie może okazać się, że poniesione koszty będą tak wysokie, że całkowicie podważą opłacalność budowy studni głębinowej.

Badanie hydrogeologiczne metodą geoelektryczną pozwala na określenie profilu litologicznego, głębokości, na jakiej znajduje się warstwa wodonośna oraz jej miąższości.

Błędy wykonania studni głębinowej

W tym przypadku mowa o niewłaściwym zamontowaniu filtra ssawnego, który w wyniku tego może przepuszczać pochodzące z warstwy wodonośnej cząsteczki ilaste oraz piasek.

Po wywierceniu studni należy ją odpowiednio zabezpieczyć przed wnikaniem do niej zanieczyszczeń. Przede wszystkim trzeba dokładnie uszczelnić rurę osłonową, szczególnie wtedy, kiedy będzie ona przechodziła przez płytsze warstwy wodonośne. Pozwoli to na ochronę pobieranej wody przed zanieczyszczeniem przez wodę ściekającą z wyższych warstw wodonośnych, a nawet z powierzchni gruntu – ta ostatnia może być szczególnie groźna ze względu na znajdujące się w niej bakterie i inne zanieczyszczenia.

Badanie wydajności studni

Po zakończeniu prac związanych z wykonaniem odwiertu i jego zabezpieczeniem trzeba przeprowadzić próbę wydajności studni. Dokonuje się tego poprzez ciągle pompowanie wody przez co najmniej godzinę. Przyjmuje się, że przewidywane standardowe zapotrzebowanie wynosi 1 metr sześcienny na godzinę, a intensywność, z jaką czerpana jest woda, powinna przekroczyć tę wartość. W czasie próby dochodzi także do ułożenia się warstw filtracyjnych w złożu wodonośnym. Przy okazji badania wydajności studni wykonywane jest ponadto jej płukanie, które pozwoli na usunięcie zanieczyszczających ją resztek mułu oraz piasku.

Badanie jakości wody

Po wykonaniu badania wydajności studni warto też zlecić badanie jakości wody. Powinno ono uwzględnić przede wszystkim takie jej naturalne parametry, jak: przezroczystość, zapach, smak, twardość oraz zawartość jonów żelaza i manganu, jonów azotanowych, chlorków, siarczanów. Ponadto warto sprawdzić obecność i miano bakterii z grupy coli, Escherichia coli (pałeczka okrężnicy), enterokoki kałowe (paciorkowce kałowe), Clostridium, Legionella, gronkowce koagulazo-dodatnie. Takie podstawowe badania wykonują wyspecjalizowane laboratoria, a także Sanepid oraz usługowo laboratoria niektórych zakładów wodno-kanalizacyjnych.

Dobrze też sprawdzić obecność potencjalnych zanieczyszczeń, w tym metali ciężkich, związków aromatycznych, związków chemicznych pochodzących z produkcji rolnej (środków ochrony roślin, nawozów). W okolicach o dużej i intensywnej produkcji zwierzęcej może zdarzyć się, że do płytkich wód podziemnych przenikają antybiotyki stosowane do ochrony zdrowia zwierząt.

Zbadanie jakości wody pozwoli na wybranie metody jej uzdatniania – w przypadku wód zażelazionych będzie to np. zakup odżelaziacza.

Błędy na etapie przyłączenia do budynku

Przyłączenie studni do budynku musi być wykonane w sposób przemyślany. Przede wszystkim trzeba zadbać o to, by miejsce łączenia rury tłocznej, zamontowanej w studni z rurą prowadzącą do budynku pozwalało na łatwe ich rozłączenie. Przyda się to np. w momencie, gdy zaistnieje konieczność wyjęcia pompy ze studni. Sama rura doprowadzająca do domu musi być położona w taki sposób, by zmniejszyć opory w czasie tłoczenia wody do domu.

Po zadbaniu o powyższe elementy własna studnia będzie dostarczała nam, naszej rodzinie oraz naszym roślinom wysokiej jakości wody.