Niezbędne akcesoria do przydomowej studni głębinowej

Inwestorzy decydujący się na wykopanie studni stoją zazwyczaj przed dylematem, czy studnia ma być kopana, czy głębinowa. Tymczasem studnie głębinowe zapewniają zazwyczaj dobrą jakość wody, trudną do uzyskania w przypadku korzystania z płytkich wód gruntowych, do których dają dostęp studnie kopane. Jednak samo wywiercenie studni głębinowej to dopiero początek prac, którego zwieńczeniem będzie dobra woda z własnego ujęcia.

Po wykonaniu studni głębinowej w pierwszej kolejności należy ją zabezpieczyć przed zanieczyszczeniami. Mogą to być wpadające do studni ciała stałe, takie jak kamienie, żwir lub gleba, które mogą spowodować zaklinowanie pompy głębinowej w rurze studziennej lub zakleszczenie jej wirnika. Inne poważne zanieczyszczanie to brudna woda powierzchniowa (deszczowa lub roztopowa). Mogą się w niej znajdować zarówno substancje chemiczne, jak i biologiczne, które mogą sprawić, że woda w studni przestanie być zdatna do użytku.

Pierwszą barierą zabezpieczającą otwór studzienny jest głowica studni głębinowej. Pozwala ona hermetycznie zamknąć otwór studzienny. Głowice wykonuje się z różnych materiałów, jednak wybierając głowicę do domowej studni, koniecznie trzeba wybrać model dopuszczony do kontaktu z wodą stosowaną do celów spożywczych. Wyprodukowany jest wówczas ze stopów metali (stal, mosiądz) lub z wysokiej jakości tworzyw sztucznych. Modele nasadza się na rurę lub wtyka do środka (popularne średnice: 110, 125, 160 lub 225 mm). Kluczowym elementem decydującym o wyborze głowicy, oprócz średnicy rury studziennej, jest także średnica rury wyprowadzającej wodę ze studni (cal lub więcej). To pod kątem tych dwóch elementów dobiera się odpowiedni model. Każda głowica ponadto zaopatrzona jest w ucho do zawieszenia pompy oraz otwór przelotowy do przewodu elektrycznego zasilającego pompę. Niektóre modele głowic wtykane w rurę mają dodatkowo odpowietrznik chroniący głowicę przed wysadzeniem z rury studziennej na skutek różnicy ciśnień. Dokładniejszą ochronę zapewniają głowice, w których następuje mechaniczne rozprężenie uszczelki w rurze studziennej po skręceniu śrub.

By dodatkowo zabezpieczyć studnię, można nałożyć obudowę wykonaną np. ze studzienki wodomierzowej z dnem, w której otwory przelotowe dla rur (studziennej i wyprowadzającej wodę do domu) zabezpieczone są gumowymi uszczelkami chroniącymi przed przenikaniem wody do wnętrza obudowy. Taka konstrukcja lepiej zabezpiecza studnię od studzienki wykonanej z betonowego kręgu.

W przypadku płytkich studni kopanych lub wierconych, w których użyto pomp hydroforowych, ważnym elementem zabezpieczającym są zawory zwrotne. Zapobiegają one spływaniu wody z rury czerpnej z powrotem do studni i chronią w ten sposób pompę przed suchobiegiem. W przypadku pomp głębinowych zawór zwrotny montuje się tuż nad pompami głębinowymi w celu zapobieżenia powrotowi wody do studni.

Automatyczne włączniki ciśnieniowe również zapewnią wygodną i zautomatyzowaną pracę pompy, zarówno głębinowej, jak i hydroforowej. Włączą one pompę po wykryciu spadku ciśnienia w instalacji i wyłączą po zatrzymaniu przepływu wody. Dobre modele, np. BRIO SK 13, dezaktywują pompę po wykryciu braku wody, chroniąc ją przed suchobiegiem. Z kolei do systemów zaopatrzonych w czujniki poziomu wody w studni lub napełnianym zbiorniku czy czujniki ciśnieniowe warto zastosować inteligentne kontrolery pomp. Na rynku dostępne są modele przeznaczone do silników jednofazowych i trójfazowych.