Pompa fontannowa PF 50 Omnigena 230V + 4 dysze gratis

Pompa fontannowa PF 50 Omnigena 230V + 4 dysze gratis

Pompa fontannowa PF50 przeznaczona jest do zainstalowania w oczku wodnym lub w tym podobnym zbiorniku. Dzięki hermetycznej budowie jest w całości zanurzana w wodzie a nad powierzchnię wystaje tylko dysza dająca w czasie pompowania fantazyjny strumień wody. Pompa do fontanny Omnigena wyposażona jest w cztery wymienne dysze, z których każda uzyskuje inny strumień. Sinik elektryczny o bardzo małej mocy może pracować w ruchu ciągłym. Dla zabezpieczenia pompy przed zanieczyszczeniami znajdującymi się w wodzie zainstalowany jest filtr który w łatwy sposób można oczyścić.

Pierwszy przegląd

Wszelkie prace, zarówno w oczku wodnym, jak i każdym innym ozdobnym zbiorniku można zaczynać dopiero wtedy, kiedy temperatura wody będzie wyższa niż 10 stopni Celsjusza. Jeśli dno oczka zostało wykonane z folii lub innego materiału, warto na początek spuścić ze zbiornika kilkanaście do kilkudziesięciu centymetrów wody – nie więcej jednak niż 1/3 pojemności. Uzyskaną w ten sposób wodę można wykorzystać np. do wiosennego podlewania ogrodu. Spuszczenie wody pozwoli na ocenę stanu zbiornika i wykrycie ewentualnych nieszczelności, sprawdzenie instalacji oraz uporządkowanie brzegów. Jeśli staw jest uszczelniony folią, warto ponownie zamaskować jej fragmenty odkryte po zimie. Po uprzednim wyczyszczeniu folii szmatką nasączoną alkoholem należy zakleić łatkami z użyciem wodoodpornego kleju (lub specjalnymi łatkami samoprzylepnymi) wykryte nieszczelności. W przypadku oczek, których dno i boki wykonano włókna szklanego lub kompozytów, w razie stwierdzenia wykrycia nieszczelności można użyć masy plastycznej z włóknem szklanym używanej do naprawy łodzi. Niekiedy lepiej jednak skontaktować się z producentem zbiornika, by poznać najlepszą metodę naprawy. Z kolei w zbiornikach betonowych pęknięcia, nawet niewielkie, trzeba rozkuć, wyczyścić i wypełnić nową zaprawą, którą po stwardnieniu i wyschnięciu należy dodatkowo pokryć preparatem uszczelniającym.

Sprawdzenie stanu wody

Jeśli zbiornik wodny ma pełnić funkcję dekoracyjną, trzeba odpowiednio zadbać o jakość wody. Związane jest to z faktem, że w tym okresie do zbiorników zazwyczaj dostaje się miękka woda pochodząca z opadów lub topniejącego śniegu. Obniża to twardość cieczy, a ponadto zwiększa jej kwasowość. Dlatego też w pierwszej kolejności trzeba sprawdzić parametry chemiczne wody, takie jak odczyn, twardość węglanowa oraz zawartość azotanów. Woda obojętna lub kwaśna (pH poniżej 7), o niskiej twardości (KH poniżej 5,5) będzie bardziej podatna na wystąpienie zakwitów glonów, dlatego konieczne będzie dodanie do niej np. wapna tlenkowego w ilości około 10 gramów na każdy metr sześcienny wody lub specjalnego preparatu alkalizującego w ilości przewidzianej przez producenta preparatu. Wapno podniesie pH wody i jej twardość, a ponadto, dzięki wiązaniu rozpuszczonego w niej fosforu, ograniczy w wodzie rozwój glonów, takich jak okrzemki wywołujące brunatne zakwity na wiosnę czy zielenice i cyjanobakterie latem. Wapnowanie wody ogranicza także toksyczne działanie metali ciężkich mogących znajdować się w wodzie.
Na wiosnę należy również usunąć z dna oczka zalegające na nim zanieczyszczenia organiczne. To one, gnijąc na dnie oczka, powodują wzrost jego żyzności i pośrednio przyczyniają się do zakwitów glonów. Można do tego celu użyć zaopatrzonej w rozdrabniacz pompy do wody brudnej, która pozwoli na łatwe usunięcie z dna nie tylko mułu, ale też na rozdrobnienie resztek zalegających tam liści i innych zanieczyszczeń organicznych. Bogatą w osad wodą można podlać ogródek warzywny przed jego wiosennym przekopaniem, dzięki czemu wzbogacimy glebę w substancje organiczne, które z czasem przekształcą się w próchnicę glebową. W późniejszym okresie do usuwania mułu można wykorzystać preparaty mikrobiologiczne przyspieszające mineralizację osadu.

Instalacje zapewniające obieg wody

Na wiosnę warto też sprawdzić stan pomp zasilających fontanny i kaskady oraz rur odpowiadających za tłoczenie wody. Jeśli będą w porządku, można jej podłączyć i uruchomić. Ponadto trzeba sprawdzić stan filtrów, szczególnie wtedy, kiedy są one zainstalowane poza zbiornikiem wodnym. W filtrach biologicznych uzupełnia się aktywator, który będzie odpowiadał za dobry stan wody. Warto też wymienić złoża w filtrach piaskowych do wody, jeśli tego wymagają.

Rośliny wodne

Na wiosnę trzeba ponadto zadbać o rośliny. Należy usunąć suche lub gnijące zeszłoroczne pędy. Warto też usunąć nadmiar roślin, by nie zarosły zupełnie oczka czy stawu. Na wiosnę można też wsadzić nowe rośliny. Dobrze jest użyć do tego celu specjalnych doniczek przeznaczonych do roślin wodnych, które wypełnia się mieszanką gliny z piaskiem, a w przypadku roślin wymagających żyznego podłoża, takich jak np. grzybienie, zamiast piasku dodaje się ziemi ogrodowej. Nie można stosować zwykłej ziemi kwiatowej, ponieważ jest ona zazwyczaj zbyt żyzna i może przyczynić się do rozwoju glonów.

Zwierzęta w oczku wodnym

Kiedy wszystkie prace przygotowawcze zostały zakończone, a temperatura wody wzrosła do ponad 10 stopni, można do oczka wpuścić ryby, które były zimowane poza nim. Można wówczas rozpocząć dokarmienie ryb, które przezimowały w zbiorniku. W niższych temperaturach ryby pozostają w letargu, a więc nie korzystają z pokarmu, który opada na dno i gnije. Powoduje to eutrofizację wody i sprzyja rozwojowi glonów. Karmienie najlepiej prowadzić w południe, czyli wtedy, kiedy ryby są najbardziej aktywne. Ilość pokarmu musi być taka, by została zjedzona w czasie nie dłuższym niż 10 minut – inaczej niewykorzystany nadmiar opadnie na dno i zanieczyści wodę.

Po zimie zarówno ogród, jak i oczko wodne, wymagają trochę uwagi. Warto wykonać kilka niezbędnych prac, aby móc cieszyć się pięknym zbiornikiem przez cały sezon.

Folie i membrany.

To materiały pozwalające na łatwe i szybkie, a co najważniejsze samodzielne wykonanie dna oczka wodnego. Jednak wybierając je trzeba zwrócić uwagę na to, czy mają one atest producenta dopuszczający do ich stosowania w tym celu. Wynika to z faktu, że folie przeznaczone do innych celów, np. budowlane, np. tarasowe mają domieszki, które mogą być szkodliwe dla organizmów wodnych. Warto zwrócić też uwagę na kolor folii. Folie dostępne są w kolorze czarnym lub dwubarwne, z jednej strony niebieskie, z drugiej zielone. Czasami można spotkać tez inne kolory, jednak nie będą one wyglądały tak naturalnie jak te czarne lub zielone. Dostępne są też modele, w których jedna z płaszczyzn pokryta jest drobnym żwirem imitującym naturalne dno. Folia jako materiał kładziony na dno czasem wymaga wykonania dodatkowej warstwy podkładowej która ochroni folię przed uszkodzeniem np. o znajdujące się w osiadającym dnie kamienie. Może to być gruba warstwa piasku choć czasem używana do tego celu jest wełna mineralna.

Folie polietylenowe.

To popularny materiał wykorzystywany do wykładania dna oczek wodnych. Ich popularność wynika przede wszystkim z niskiej, w porównaniu do innych materiałów, ceny. Jednak wybierając ten materiał, należy pamiętać by był on starannie przykryty na brzegach ziemią lub piaskiem, na dnie oczka grubym żwirem lub kamykami. Pozwala to uniknąć bezpośredniej ekspozycji na światło słoneczne oraz w okresie zimowych ograniczy wpływ niskich temperatur.

Folie PCV (polichlorek winylu)

To najpopularniejszy chyba materiał wykorzystywany do wykonywania oczek wodnych, charakteryzujący się dużą wytrzymałością i łatwą w naprawie. Folie o grubości 0,5 mm przeznaczone są do wykonywania niewielkich oczek, zaś te o grubości 1 mm i większej stosowane są do budowy większych oczek.

Gumy syntetyczne (EPDM).

Membrany EPDM to syntetyczne gumy z grupy elastomerów, których głównym składnikiem są Etylo-Propylenewe-Dienowe-Monomery. Są one elastyczne, odporne na rozciąganie i warunki atmosferyczne. To droga, choć obecnie chyba najlepsza folia, która może być użyta do wykonania oczka wodnego. Materiał ten jest na tyle wytrzymały, że można go użyć nawet do wykonywania dużych oczek wodnych czy nawet do zabezpieczania stawów czy kanałów przed utratą wody np. na skutek spadku poziomu wód gruntowych. Materiał ten nie wymaga tak częstego serwisowania jak dwie wyżej przedstawione folie a prawidłowo wykonane uszczelnienie jest bezobsługowe przez nawet przez kilkadziesiąt lat.

Inne materiały.

Do budowy dna oczka wodnego można wykorzystać też inne materiały. Popularnym jest beton, który jednak musi być odpowiednio przygotowany. Trzeba go koniecznie zbroić gęstą siatką budowlaną lub prętami metalowymi. Wylana na zbrojenie warstwa betonu powinna mieć co najmniej 15-20 cm grubości by była jak najmniej podatna na uszkodzenia. Jeśli użyjemy betonu przeznaczonego do wykonywania konstrukcji wodnych to unikniemy koniecznej impregnacji powierzchni oczka. Innym ciekawym materiałem może być surowa glina. Najprościej użyć do wykonania glinianego oczka cegieł z niewypalonej gliny. Z nich zbudujemy ściany, które po napełnieniu zbiornika wodą spęcznieją i uszczelnią je.

Gotowe rozwiązania.

Dla wygodnych są gotowe formy oczek wykonane z tworzyw sztucznych, często wzmacnianych włóknem szklanym. Dostępne są one w szerokiej gamie kształtów i pojemności. Łatwo i szybko można je zainstalować w miejscu docelowym, bez konieczności samodzielnego kształtowania brzegów. Jest to rozwiązanie droższe w porównaniu do powyższych jednak pozwala szybko cieszyć się własnym oczkiem wodnym. Wadą jest to, że w najpopularniejszych, płytkich modelach nie mogą zimować ryby a rośliny muszą być dobrane tak by były w stanie przezimować w płytkiej wodzie lub w zalegającym na dnie mule.

Jak widać wybór materiałów pozwalających na wykonanie własnego oczka wodnego jest dużo. Gdy już ono powstanie warto zadbać o to by służyło jak najdłużej i nie było np. wylęgarnią komarów. W tym celu warto zainwestować w zestaw filtrów i pompę o mocy dostosowanej do pojemności zbiornika, które pozwolą na sprawne oczyszczanie wody.