Pompa Multi IP 1000 inox 230V IBO

Pompa Multi IP 1000 inox 230V IBO

Pompa, którą właśnie oglądasz może być świetnym rozwiązaniem na wypadek suszy. Jeśli na działce masz studnię kopaną lub inne źródło czystej wody (rzeka, strumyk, staw, jezioro), to oferowana pompa pozwoli Ci tanio i sprawnie wykorzystać tę wodę do podlewania. Twoje rośliny lub trawnik z pewnością będą za to bardzo wdzięczne.

Ważnymi zaletami tej pompy są bardzo dobre parametry: potrafi ona pompować wodę z wydajnością aż do 100 litrów na minutę - rzeczywista wydajność zależy między innymi od ciśnienia pracy. Pompa Multi IP 1000 Ibo jako jedna z niewielu pomp zatapialnych potrafi wytworzyć ciśnienie na tyle duże ciśnienie, żeby poprawnie działały zraszacze (w zależności od parametrów mogą to być nawet 2-3 zraszacze jednocześnie). 

Inną ważną zaletą jest solidne wykonanie tej pompy: wirnik i obudowa wykonane są ze stali nierdzewnej, w uzwojeniu silnika zamontowane jest zabezpieczenie termiczne, pompa jest również zabezpieczona przed pracą na sucho dzięki wyposażeniu w sterownik pływakowy.

Dodatkowe informacje:

• pompa posiada przewód elektryczny zakończony wtyczką
• pompa jest niewielka (średnica wynosi 18 cm, a wysokość 41 cm) i lekka (10 kg), na górze korpusu znajduje się gwint, do którego łatwo można podłączyć przewód, na przykład rurę PE. Ta przemyślana konstrukcja pozwala na zastosowanie pompy nawet w dość wąskich miejscach, przy czym należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniego miejsca dla pływaka.
• korzystanie z pompy jest proste, warto jednak zapoznać się z dołączoną instrukcją obsługi

Pompa ta może znaleźć wiele zastosowań: podlewanie ogrodu, wylanie wody z zalanego pomieszczenia, napełnienie basenu itp. Biorąc pod uwagę jej dobre parametry i niewysoką cenę, warto rozważyć jej zakup. Pompy tego typu są już dostępne w ofercie naszego sklepu od lat i cieszą się dobrą opinią wśród naszych klientów.

Jak zbierać deszczówkę i do czego można ją wykorzystać?

Wykorzystanie deszczówki w gospodarstwie domowym pozwala na ograniczenie zużycia wody nawet o połowę. Zebrana ciecz doskonale nadaje się do spłukiwania toalet, podlewania ogrodu czy wykonywania prac porządkowych koło domu. Miękką deszczówkę, po przefiltrowaniu, można też wykorzystać do prania i płukania ubrań.

W gospodarstwach domowych wodę opadową gromadzi się zazwyczaj w umieszczonych w ziemi lub na jej powierzchni, ewentualnie w piwnicach budynku, nieprzezroczystych zbiornikach z tworzywa sztucznego, do których spływa ona z rynien dachowych. By uniknąć zanieczyszczenia wody, można użyć podłączonego do rynny zbieracza wody zaopatrzonego w filtry, najlepiej samooczyszczające. Nie zaleca się stosowania do zbierania deszczówki zbiorników metalowych, ponieważ woda opadowa bywa zakwaszona, co może przyczynić się do szybkiej korozji takiego zbiornika. Jeśli w wyniku długotrwałych opadów pojawi się nadmiar wody, odprowadza się go przez przelew do kanalizacji deszczowej lub lepiej do drenażu rozsączającego – jest to chyba najprostszy sposób na zbieranie deszczówki. Dopiero z takiego zbiornika woda jest tłoczona do oddzielnej instalacji zasilającej, np. spłuczki w domu czy do instalacji nawodnieniowej. Takie wykorzystanie wody wymaga jednak instalacji osobnej instalacji wodnej, w której woda deszczowa nie miesza się z opadową. Do przetłaczania cieczy w takich sytuacjach doskonale sprawdzą się bezzbiornikowe zestawy hydroforowe, które automatycznie będą napełniały opróżniane zbiorniki i zasilały układ nawodnieniowy ze stałym ciśnieniem, koniecznym do prawidłowej pracy urządzeń nawodnieniowych. Zastosowana w nich pompa będzie pobierała wodę za pomocą pływającego ssaka, by uniknąć zasysania zanieczyszczeń, które mogły osadzić się na dnie zbiornika.

Wodę deszczową można gromadzić też w otwartych zbiornikach wodnych, takich jak sadzawki lub stawy, jednak jej wykorzystanie w takiej sytuacji jest zazwyczaj ograniczone do celów nawodnieniowych, ponieważ woda ta jest narażona na zanieczyszczenia nanoszone przez wiatr czy opady. Otwarty zbiornik pozwala jednak na zebranie wody pochodzącej np. z utwardzonych placów, podjazdów czy dróg, dzięki czemu można ograniczać jej odprowadzanie do instalacji kanalizacyjnych. Do wypompowywania wody z otwartych zbiorników, np. w celu używania jej do podlewania, doskonale sprawdzą się pompy zanurzeniowe przeznaczone do wody niezanieczyszczonej, zaopatrzone w wyłącznik pływakowy.

Jeśli na działce brakuje miejsca na umieszczenie otwartego zbiornika, a lokalne warunki nie pozwalają na instalację dużego zbiornika podziemnego, wodę opadową można rozprowadzać po ogrodzie za pomocą drenażu rozsączającego, którym w najprostszej wersji mogą być zabezpieczone perforowane rury drenażowe podłączone do rur spustowych i umieszczone bezpośrednio w glebie. W bardziej rozbudowanych układach woda gromadzona jest w studniach zbiorczych gromadzących wody opadowe i dopiero z nich wyprowadzana do drenażu. Na niedużych działkach można też zainstalować specjalne, naziemne zbiorniki na deszczówkę o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Dzięki temu łatwo jest je wpasować w bryłę budynku oraz zamaskować elementami takimi jak pergole czy kratki, po których będą pięły się rośliny. Innym rozwiązaniem jest kupno zdobionego zbiornika, który nie będzie szpecił otoczenia.

Wykorzystanie wody deszczowej w rolnictwie i innych działach gospodarki

Wody opadowe czy roztopowe wykorzystywane są ponadto w rolnictwie oraz przemyśle, a także do płukania sieci kanalizacyjnych. Do gromadzenia dużych ilości deszczówki najczęściej stosuje się budowane w tym celu zbiorniki retencyjne, które pozwalają na magazynowanie wody do czasu, gdy będzie bardziej potrzebna. Rolnicy mogą samodzielnie wybudować taki zbiornik retencyjny bez pozwoleń administracyjnych, jedynie zgłaszając inwestycję do wydziałów nieruchomości. Obecnie przepisy pozwalają na wybudowanie zbiornika o powierzchni do 500 m2, jednak zdaniem rolników taka wielkość nie jest w stanie zaspokoić potrzeb nawodnieniowych, które rosną w związku z coraz częstszymi suszami. Dlatego środowiska rolnicze postulują o możliwość budowy zbiorników o powierzchni do 10 000 m2 oraz objęcia ich podatkiem rolnym, nie zaś podatkiem od nieruchomości, jaki dotyczy np. stawów rybnych.
Każdy zbiornik pozwala na zebranie określonej ilości wody, która dzięki temu nie jest tracona przez spływ powierzchniowy. Można z niego pobierać wodę do nawadniania upraw w okresach suszy. Dzięki temu zmniejszają się koszty ponoszone na kupno wody do celów rolniczych.

Zbieranie deszczówki i wód roztopowych to korzyść nie tylko dla środowiska, ale też dla kieszeni, ponieważ taka inwestycja dość szybko się zwraca, dzięki czemu długotrwałe korzystanie z zebranej wody daje już wymierne korzyści dla domowego budżetu.

Co warto wiedzieć o pompach zanurzeniowych

Pompy zanurzeniowe to urządzenia, które od pomp głębinowych różni zasadniczo wysokość tłoczenia wody, która wynosi zazwyczaj kilkadziesiąt metrów (do 40-50, sporadycznie więcej), podczas gdy w przypadku pomp głębinowych może być ona większa niż 100 metrów. Ponadto wiele modeli pomp zanurzeniowych może pompować wodę brudną lub bardzo brudną, ścieki oraz szambo, nierzadko z zanieczyszczeniami stałymi lub dużą ilością elementów ścierających. Z kolei pompy głębinowe są zazwyczaj projektowane do pompowania wody czystej, zazwyczaj z niewielką domieszką drobnych zanieczyszczeń mechanicznych.

Budowa pomp zanurzeniowych

Urządzenia tego typu zbudowane są z uszczelnionego korpusu, w którym ukryty jest silnik oraz wirnika. W przypadku pomp do ścieków czy brudnej wody z zanieczyszczaniami mechanicznymi charakterystyczny jest boczny króciec tłoczny, do którego podłączana jest rura do oprowadzenia pompowanej cieczy. Komora silnika jest szczelna zaś sam silnik połączony z wirnikiem za pomocą specjalnych, wielostopniowo uszczelnionych połączeń. W kolei w pompach zanurzeniowych do wody czystej konstrukcja pozwala na opływanie wody dookoła obudowy silnika, dzięki czemu ten może być chłodzony bezpośrednio przez przepływającą wodę (podobnie jak w pompach głębinowych).

Jak dobrać pompę?

Wybór pompy zanurzeniowej powinien być starannie przemyślany i poprzedzony porównaniem produktów dostępnych na rynku. Niestety, wielu użytkowników kupuje urządzenie dopiero w sytuacji awaryjnej, kiedy ich lokale zostały zalane i zaistniała nagła potrzeba wypompowania wody. Dlatego też, jeśli istnieje ryzyko zalania lub podtopienia obiektu, warto zaopatrzyć się w pompę wcześniej. Decydując się na wybór, warto dokładnie określić swoje potrzeby. Producenci oferują pompy zatapialne przeznaczone do wody czystej oraz do wody brudnej. Dla większości użytkowników lepszym rozwiązaniem będzie wybór modelu przeznaczonego do wody brudnej, ponieważ z reguły zalewająca pomieszczenia ciecz jest silnie zanieczyszczona. Ponieważ niesiony przez nią ładunek może charakteryzować się zróżnicowaną wielkością, warto dobrać model pompy w taki sposób, by mogła ona wypompować jak największe fragmenty stałe. Wirnik takiego urządzenia musi być więc wykonany z materiału o dużej odporności na ścieranie.

W przypadku, kiedy pompa taka będzie służyć również do wypompowywania zawartości szamba lub znajdujących się na placu zbiorników wodnych, warto wybrać model z rozdrabniaczem, który ułatwi pozbycie się większych resztek organicznych z dna wypompowywanego zbiornika.

Moc urządzenia dobiera się w zależności od potrzeb. Najmocniejsze pompy dobrze posłużą do szybkiego wypompowania wody z zalanych obiektów, podczas gdy modele zanurzeniowe o małej mocy można wykorzystać do długiej pracy z małymi obciążeniami.

Kiedy pompa zanurzeniowa będzie pomocą?

Urządzenie będzie przydatne przede wszystkim w momencie wspomnianych wcześniej podtopień i zalania obiektów. Istotne jest wtedy szybkie wypompowanie wody z pomieszczeń, dlatego warto wybrać modele o dużej wydajności, wynoszącej nawet kilka do kilkunastu metrów sześciennych na godzinę. Do osuszania obiektów lepiej wybrać pompę, która może pracować w częściowym wynurzeniu i jest zdolna pompować wodę zalegającą cienką warstwą na posadzce. Z reguły w takich sytuacjach konieczne jest nadzorowanie pracy urządzenia, ponieważ automatyczne włączniki pływakowe zazwyczaj odcinają zasilanie przy poziomie wody wynoszącym kilka centymetrów,
Z kolei pompy o mniejszej wydajności, zaopatrzone np. w automatyczny włącznik pływakowy, doskonale sprawdzą się przy przetłaczaniu wody zbieranej z drenów zlokalizowanych wokół fundamentów budynku. Zanurzona w studzience zbiorczej pompa będzie się włączała samodzielnie wtedy, kiedy poziom znajdujące się w niej wody przekroczy określony poziom, dzięki czemu fundamenty domu nie będą narażone na długotrwałe działanie wilgoci. Pozwoli to na ochronę piwnic domów przed podtopieniem spowodowanym przez podnoszące się wody gruntowe i ich przenikanie np., przez nieszczelności w zabezpieczeniu fundamentów. Ponadto takie małe pompy zanurzeniowe mogą służyć do przetaczania wody w ozdobnych elementach ogrodów: strumykach, kaskadach, a ponadto posłużą nawet do zasilania fontann ogrodowych.

Urządzenia przeznaczone do wody zanieczyszczonej wydają się bardziej wszechstronnie od modeli dedykowanych tylko do pompowania czystej wody, ponieważ można je wykorzystać w różnych okolicznościach – zarówno do wypompowania wody z budynków zalanych przez podtopienia lub powódź czy do osuszenia podłogi w pralni albo łazience po awarii pralki, jak i do pompowania wody ze stawu, oczka wodnego czy studni kopanej np. z przeznaczeniem do podlewania ogrodu.

Podlewanie bezpośrednio z pompy

Pompa służąca do zasilania instalacji nawodnieniowej może być różnego typu, w zależności od źródła wody. Najpopularniejszym rozwiązaniem jest woda studzienna, która będzie pobierana za pomocą pompy głębinowej lub ssącej – wówczas, kiedy lustro wody w studni jest wysokie. Pompa ssąca umieszczona na brzegu lub pompa zatapialna będzie dobrym rozwiązaniem do pompowania wody ze zbiorników wodnych, takich jak stawy czy sadzawki. Urządzenie w układzie podlewającym zazwyczaj podłącza się do sterownika, który załącza je według wprowadzonego programu lub – jeśli sterownik zintegrowany jest z czujnikami wilgotności gleby – w momencie spadku wilgotności gleby poniżej zaprogramowanej wartości. Dla poprawy bezpieczeństwa pracy urządzenia można użyć automatycznego wyłącznika, który ochroni pompę nawadniającą przed pracą na sucho. W wyżej wymienionych systemach ciśnienie wody w układzie nawadniającym jest zależne wyłącznie od pracy pompy, która z kolei jest wyznaczona wydajnością źródła wody. Ażeby jednak zapewnić sobie wysokie ciśnienie wody do podlewania, warto sięgnąć po inne rozwiązanie, jakim jest hydrofor.

Pojemny hydrofor – bufor wody do podlewania

W automatycznych systemach podlewania podstawą jest zapewnienie stałego, odpowiednio wysokiego ciśnienia wody zasilającej układ podlewający. Najlepiej do tego celu nadaje się duży hydrofor. Jakie są zalety takiego rozwiązania? W pierwszej kolejności pompa zasilająca duży zbiornik hydroforowy będzie włączała się rzadziej niż ta, która zasila mały zbiornik. Pozwoli to nie tylko na oszczędność prądu, ale także korzystnie wpłynie na żywotność samej pompy, która ma określoną liczbę cykli włączania/wyłączania w ciągu godziny. W czasie długiego pobierania wody do podlewania jej większość wypłynie ze zbiornika pod dużym ciśnieniem. Takie rozwiązanie będzie szczególnie wskazane w przypadku automatycznych systemów zraszających, wykorzystywanych do podlewania trawników, które do prawidłowej pracy wymagają odpowiednio wysokiego ciśnienia wody zasilającej. Instalacje, takie jak np. nawadnianie kropelkowe czy linie kroplujące z kompensatorami, do prawidłowej pracy nie wymagają tak wysokiego ciśnienia wody, jak zraszacze, jednak duży zbiornik hydroforowy zapewni odpowiedni zapas wody do podlania roślin, czasami bez konieczności uzupełniania jej w czasie podlewania. Pompa zostanie załączona dopiero wówczas, kiedy po opróżnieniu zbiornika dojdzie do spadku ciśnienia w instalacji i samo podlewanie nie będzie już tak efektywne.

Jeśli wielkość zbiornika hydroforowego zostanie dobrana w taki sposób, by wody wystarczyło na jednorazowe podlanie całego ogrodu, można zainstalować pompę zasilającą o niedużej mocy, która będzie powoli go napełniała. Rozwiązanie to jest szczególnie wskazane wszędzie tam, gdzie studnie charakteryzują się niską wydajnością lub kiedy woda do podlewania pobierana jest niewielkiego stawu czy innego zbiornika wodnego. Ponadto, dzięki zainstalowaniu słabszej pompy, dodatkowo zmniejszone zostanie zapotrzebowanie na prąd elektryczny. Zbiorniki o dużej pojemności są w stanie utrzymywać przez dłuższy czas odpowiednie ciśnienie wody w instalacji bez konieczności uruchamiania pompy dostarczającej wodę. Zbyt mała, w relacji do zapotrzebowania na wodę, objętość zbiornika hydroforowego, może skutkować częstym załączaniem pompy, co źle wpłynie na jej żywotność. Do podlewania w zupełności wystarczy zbiornik hydroforowy ocynkowany, a ponieważ nie ma on gumowej membrany, może z powodzeniem zostać umieszczony na zewnątrz budynków, praktycznie tylko pod zadaszeniem. Taki zbiornik hydroforowy, podobnie jak rury doprowadzające wodę oraz instalację nawodnieniową, należy opróżnić do sucha przed mrozami.

Uzdatnianie wody do podlewania

W przypadku, kiedy pobierana woda studzienna ma wysoką zawartość żelaza i manganu, w układ pomiędzy zbiornikiem hydroforowym a ujęciem wody warto włączyć odżelaziacz wody. Urządzenie to zmniejszy zawartość żelaza i manganu, dzięki czemu przewody instalacji nawodnieniowej znacznie dłużej będą pełniły swoją funkcję i rzadziej trzeba będzie je czyścić lub wymieniać. Odżelaziacz przyda się także wtedy, kiedy wraz z nawodnieniem prowadzone jest też nawożenie roślin. Wodę z odżelaziacza najlepiej gromadzić w zbiorniku, z którego będzie ona pobierana, ponieważ ciśnienie wody wychodzącej z odżelaziacza zazwyczaj jest zbyt niskie, by wydajnie zasilić nawodnienie. Żeby zapewnić odpowiednie ciśnienie wody w instalacji nawodnieniowej, konieczne może być wówczas zastosowanie drugiej pompy – zasilającej bezpośrednio układ nawadniający.

Przygotowanie układu nawadniającego to duże ułatwienie w podlewaniu ogrodu, zaś zautomatyzowanie tego zadania pozwoli na radowanie się pięknym ogrodem niezależnie od okoliczności. Więcej informacji o zbiornikach hydroforowych i odżelaziaczach znaleźć można na stronie dostudni.pl.

Mimo że w ostatnich latach zimy są coraz łagodniejsze, nie można zaniedbywać właściwego przygotowania ogrodu do tej pory roku. Zabezpieczyć należy nie tylko rośliny, ale i infrastrukturę techniczną, szczególnie systemy nawadniające. Trzeba o nich pamiętać, ponieważ są one szczególnie narażone na uszkodzenia powstające w wyniku zamarzania wody.

Dlaczego trzeba przed zimą zabezpieczyć sprzęt nawadniający?

Zabezpieczenie sprzętu nawadniającego jest konieczne, ponieważ powstający lód może go uszkodzić lub wręcz rozsadzić. Wiąże się to ze zjawiskiem zwiększania objętości zamarzającej wody. Najprostszym sposobem na zabezpieczenie drobnych narzędzi nawadniających: pistoletów, zraszaczy, prostych sterowników, elektrozaworów oraz węży ogrodniczych, jest opróżnienie ich z wody oraz umieszczenie w nieprzemarzającym zimą pomieszczeniu, np. piwnicy, budynku gospodarczym czy garażu.

Należy również pamiętać o zabezpieczeniu wyprowadzonych na zewnątrz budynków ujęć wody. Można je starannie izolować pianką czy folią bąbelkową, ale najprościej jest zakręcić dopływ wody zaworem zlokalizowanym w środku budynku, odkręcić kran na zewnątrz tak, by spłynęła z niego woda, a następnie otwarty kran przedmuchać powietrzem pod ciśnieniem, by usunąć resztki wody. Opróżniony i otwarty kran można wówczas zostawić na zimę bez ryzyka rozsadzenia zaworu.

Jednak w ogrodach, sadach czy jagodnikach instalacje nierzadko są zainstalowane na stałe, dlatego ich przygotowanie do zimy jest bardziej pracochłonne.

Ochrona instalacji nawadniających

Linie nawadniające rośliny są w ogrodach, sadach, winnicach czy jagodnikach zazwyczaj instalowane na stałe. W ogrodach umieszcza się je na powierzchni gleby, maskując mulczem, korą lub innymi materiałami. Czasami węże nawodnieniowe zakopuje się w glebie, np. w przypadku systemów nawadniania trawników. W uprawach produkcyjnych węże doprowadzające wodę również zazwyczaj zakopuje się pod ziemią, a węże kroplujące lub rury, do których podłączone są kroplowniki, umieszcza się na jej powierzchni lub czasem podwiesza nad powierzchnią gleby.

W dobrze zaprojektowanych układach na końcach przewodów zazwyczaj instaluje się zawory odwadniające, po których otwarciu woda spłynie samodzielnie. Jednak rzadko kiedy warunki są tak dobre, by cała woda znajdująca się w rurach spłynęła sama i dlatego konieczne jest przedmuchanie rur z użyciem sprężonego powietrza. Kompresor, najlepiej olejowy o dużej pojemności (25, a nawet 50 litrów) do instalacji nawodnieniowej podłącza się przez specjalne złącze lub – kiedy go brakuje – przez złączkę samodzielnie zainstalowaną na rurze doprowadzającej wodę. Po napełnieniu zbiornika powietrzem powoli wtłaczamy powietrze do rur. Najpierw można zaobserwować wypływającą ze zraszaczy lub kroplowników wodę, następnie pojawia się mgiełka, a na koniec procesu słychać tylko syk powietrza. W przypadku nawodnień trawnikowych z wynurzającymi się zraszaczami koniec usunięcia wody jest widoczny, kiedy zraszacze schowają się w trawie mimo ciągłego dopływu powietrza. Należy odwadniać po kolei wszystkie sekcje systemów nawadniających, przy czym warto pamiętać, że w liniach kroplujących ciśnienie nie powinno przekraczać 2,5 bara, zaś w sekcjach ze zraszaczami 4 barów. Pozwoli to na uniknięcie uszkodzenia elementów takich jak elektrozawory oraz połączenia między rurami.

Zabezpieczona przed zimą instalacja „odwdzięczy się” w następnym sezonie bezawaryjną pracą już od samego początku sezonu wiosennego. Natomiast zaniedbanie zazwyczaj kończy się uszkodzeniem poszczególnych elementów i poniesieniem dodatkowych kosztów ich naprawy lub wymiany.

Powtarzające się niedobory wody obejmują coraz większe obszary Polski. Problem ten jest szczególnie widoczny w rolnictwie, którego istnienie zależy od dostępu do nadającej się do użycia wody. Braki w dostawach wody dotykają też mieszkańców miast, gdzie zdarzają się wyłączenia dostaw wody wodociągowej, a woda do celów bytowych dostarczana jest beczkowozami. W związku z tym warto już teraz rozsądnie gospodarować dostępnymi zasobami wody nawet w skali gospodarstwa domowego.

Przyczyny niedoborów wody

Sytuacja hydrologiczna na terenie Polski wynika z wielu czynników. Pierwsze z nich to suche lato i jesień ubiegłego roku oraz ciepła i bezśnieżna zima. Kolejne to niedobory opadów atmosferycznych w pierwszej połowie roku. Problemy te będą narastać, szczególnie że temperatury z roku na rok są coraz wyższe, a opady zmieniają swój charakter. Normą stają się zimy bez śniegu lub z krótkim czasem zalegania pokrywy śnieżnej. Okresy bez deszczu mogą sięgać wielu tygodni, z kolei opady coraz częściej mają charakter nawalny, skutkiem czego większość wody spływa po powierzchni gleby do rzek i strumieni, zamiast w nią wsiąkać.

Deficyt wody pogłębia też źle prowadzona gospodarka wodami opadowymi. Obecnie są szybko odprowadzane do rzek, którymi bezproduktywnie spływają do morza.

Skutki braku wody

Dla mieszkańców terenów zurbanizowanych: miast, przedmieść oraz wsi, najbardziej uciążliwe skutki suszy to suche studnie lub niskie ciśnienie w sieciach wodociągowych, w wyniku czego w mieszkaniach brakuje wody, szczególnie na wyższych piętrach budynków.

Jednak najbardziej widocznymi dla wszystkich konsekwencjami braku wody są rosnące ceny żywności. Brak wody w okresie wegetacji skutkuje obniżeniem wielkości plonów i pogorszeniem ich jakości lub wręcz zniszczeniem upraw. Dlatego by uzyskać plony na zadowalającym poziomie, konieczne jest stałe nawadnianie upraw, często prowadzone z użyciem wody wodociągowej, przez co może brakować jej na cele bytowe.

Ograniczanie skutków suszy

Najprostszym sposobem na ograniczenie skutków braku wody w domu jednorodzinnym lub gospodarstwie rolnym jest wykonanie własnej studni. Najlepszym i najpewniejszym źródłem wody jest studnia głębinowa, która dostarczy wody zdatnej do picia. Wystarczy tylko dobrze wykonany odwiert, by cieszyć się własną wodą. Jednak by woda zachowała jakość, trzeba taką studnię zabezpieczyć głowicą chroniącą jej wnętrze przed zanieczyszczeniami. By wygodnie korzystać ze studni głębinowej, należy zaopatrzyć się w dobrej jakości pompę głębinową, której praca jest sterowana automatycznie i zatrzymuje się w razie spadku poziomu wody w studni.

Do celów nawodnieniowych warto też zbierać wodę deszczową. Mieszkańcy domów jednorodzinnych mogą zbierać deszczówkę do wkopanych w ziemię zbiorników, skąd pobiera się ją do podlewania ogrodów lub do zasilania spłuczek w domach. Właściciele gospodarstw rolnych lub ogrodniczych mogą gromadzić zapasy wody opadowej i pochodzącej z roztopów nie tylko w zamkniętych zbiornikach, ale także w specjalnie w tym celu wykopanych głębokich stawach. Takie rozwiązanie szczególnie dobrze sprawdzi się wszędzie tam, gdzie do nawadniania używa się deszczowni i zraszaczy. W przypadku upraw pod osłonami, w sadach, winnicach i jagodnikach warto wykorzystać oszczędne metody nawadniania, szczególnie nawadnianie kropelkowe.

Zużywaną wodę można powtórnie wykorzystać. Osoby budujące swoje domy mogą np. zainstalować zbiornik na ścieki szare, które nadają się do spłukiwania toalet. Ścieki zaś, po oczyszczeniu w przydomowej oczyszczalni ścieków, można wykorzystać do podlewania trawników i roślin ozdobnych. Dzięki tym zabiegom woda nie marnuje się, lecz jest maksymalnie wykorzystana w domu i w ogrodzie.