Pompa zatapialna WQ 15-7-1,1 Premium 230V Omnigena z rozdrabniaczem

Pompa WQ 15-7-1,1 Premium 230V Omnigena z rozdrabniaczem

Pompa WQ 15-7-1,1 Premium firmy Omnigena z silnikiem 230 V (jednofazowym) przeznaczona jest do pompowania szamba oraz zanieczyszczonej wody. Pompa posiada specjalny rozdrabniacz (a nie wirnik rozdrabniający), dlatego wielkość zanieczyszczeń nie ma znaczenia.

Oprócz szamba pompa może być wykorzystana do wypompowywania wody z zalanych pomieszczeń, studzienek, zbiorników czy podtopionych terenów. Z tego względu polecana jest przedsiębiorstwom komunalnym, firmom budowlanym, ogrodniczym, rolnikom oraz klientom indywidualnym.

Korpus wykonany z żeliwa, a wirniki i ich obudowa ze stali nierdzewnej są gwarancją niezawodności, trwałości i odporności na korozję przez długi czas. Solidny uchwyt znajdujący się na korpusie umożliwia nie tylko wygodne przenoszenie urządzenia, ale także wieszanie go, w sytuacjach, które tego wymagają. Do zawieszenia służy wyłącznie łańcuch lub odpowiednia lina.

Pompa podczas pracy nie wymaga obsługi. Za jej uruchomienie i wyłączanie odpowiedzialny jest sterownik pływakowy. Jego końcówka unosi się na powierzchni wody, kontrolując poziom cieczy i steruje urządzeniem. Dodatkowo jest skuteczną ochroną przed suchobiegiem. Dodatkowe zabezpieczenie stanowi wyłącznik termiczny, który chroni silnik przed przegrzaniem.

Pompa WQ 15-7-1,1 Premium z rozdrabniaczem przystosowana jest do współpracy z wężem elastycznym o szerokości 50 mm.
Gwarancja 24 miesiące dla klientów indywidualnych / 12 miesięcy dla firm.

Mają Państwo jakieś dodatkowe pytania lub potrzebują fachowej pomocy? Zachęcamy do kontaktu, pomożemy najlepiej, jak potrafimy.

Czym jest pompa do ścieków surowych?

Pompa do ścieków surowych to urządzenie służące do tłoczenia silnie zanieczyszczonych cieczy, nierzadko zawierających stałe resztki organiczne i inne drobne odpady, takie jak np. włókna, włosy, kawałki osadu itp. Konstrukcja oparta jest w tym przypadku o różnego rodzaju wirniki albo przenośniki ślimakowe, wymuszające przepływ cieczy.

Pompy ścieków surowych różnią się między sobą wydajnością tłoczenia, rodzajem wirników, rodzajem prądu zasilającego, a także ceną. Pompy przeznaczone do ścieków surowych mogą być zaopatrzone w wirnik wielołopatkowy, jedno- lub dwukanałowy albo w wirnik wolnego przepływu. Są to zazwyczaj pompy zatapialne. W przypadku urządzeń z wirnikiem wolnego przepływu zasysana od dołu ciecz kierowana jest do otworu umieszczonego z boku korpusu pompy. Ciała stałe są zasysane wraz ze ściekami, nie wchodząc jednak w kontakt z silnikiem i innymi wrażliwymi częściami pompy, dzięki czemu tego rodzaju urządzenia są mało awaryjne. Zazwyczaj wielkość zanieczyszczeń, które mogą być przetłoczone, nie przekracza 50 mm, choć warto ten fakt sprawdzić przed zakupem w specyfikacji pompy, ponieważ w wielu modelach wartość ta nie przekracza 35 mm. Silniki stosowane w pompach do ścieków mogą być jednofazowe lub trójfazowe. Warto mieć na uwadze, że konstrukcja z bocznym wypływem powoduje, że wysokość tłoczenia takich pomp jest niewielka.

Wybierając pompę do ścieków surowych, należy postawić na model z rozdrabniaczem, który pozwoli na rozbicie większych kawałków zanieczyszczeń stałych na mniejsze części. Jednakże rozdrabnianie mogą być materiały organiczne, np. resztki jedzenia. Ten praktyczny dodatek pozwala na uniknięcie blokowania pompy i zapewnia jej płynną i bezawaryjną pracę. Niestety, pompa z rozdrabniaczem nie poradzi sobie z tekstyliami, takimi jak fragmenty tkanin, szczególnie z włókien syntetycznych. By zapobiec problemom związanym z takimi odpadami, warto taką pompę umieścić w koszu z metalowej lub wykonanej z tworzywa sztucznego siatki.

Czym kierować się przy wyborze pompy do ścieków surowych?

Elementy, na które trzeba zwrócić uwagę przy wyborze pompy do ścieków, to wysokość tłoczenia, czyli zdolność do podnoszenia cieczy na daną wysokość. Jest to, obok mocy silnika pompy, najważniejsze kryterium, jakim należy się kierować podczas wyboru modelu pompy do ścieków. To od niej zależy, jak wysoko i daleko można przetłoczyć ścieki oraz czy konieczne będzie wybudowanie studzienek pośrednich. Pompa musi zapewnić pewien nieduży zapas mocy do tego, by zapewnić swobodne przetłaczanie ścieków.

Wydajność pompy jest innym, powiązanym z mocą pompy wskaźnikiem. Określa ona czas konieczny do opróżnienia zbiornika ścieków. Wydajność pompy przedstawiana jest zazwyczaj w litrach na minutę lub w metrach sześciennych na godzinę, jednak wartości podawane przez producentów należy traktować nieco na wyrost. Pozwoli to na uniknięcie przykrych niespodzianek.

Wartością ułatwiającą wybór pompy do ścieków surowych jest maksymalna wielkość zanieczyszczeń stałych, które może ona przetłoczyć, czyli tzw. swobodny przepływ. Jest to ważne szczególnie w przypadku pomp bez rozdrabniacza, które mogą zostać zablokowane przez większe resztki organiczne. Z kolei pompa wyposażona w rozdrabniacz poradzi sobie z większością zanieczyszczeń i zapewni swobodny przepływ ścieków wraz z rozdrobnionymi zanieczyszczeniami stałymi. Jeżeli planowana do zakupu pompa będzie służyła tylko do tłoczenia ścieków szarych, to można zrezygnować z rozdrabniacza, jednakże w przypadku ścieków czarnych rozdrabniacz będzie niezbędnym dodatkiem.

Pompy do ścieków surowych wykonywane są z różnych materiałów, choć przeważają żeliwo, stal i mocne gatunki tworzyw sztucznych. Wirniki wykonywane są zazwyczaj ze stali, choć warto dopytać, czy są one spawane, czy też odlewane. Te drugie będą mniej podatne na uszkodzenia, do których może dojść pod wpływem twardszych cząsteczek zanieczyszczeń.

Pompa do ścieków może zostać zaopatrzona w wyłącznik pływakowy, który pozwoli na jej automatyczne włączanie i wyłączanie po osiągnięciu określonego poziomu ścieków w studzience zbiorczej. Dostępne są też modele bez tego dodatku, które można uruchamiać ręcznie lub za pomocą zewnętrznego sterownika.

Trzeba też zwrócić uwagę na zabezpieczenia termiczne, które ochronią pompę przed uszkodzeniem.

Dobrze dobrana, prawidłowo użytkowana i konserwowana pompa do ścieków surowych będzie służyła przez długie lata i zapewni komfort użytkownikom. Dzięki temu domy budowane w miejscach, z których ścieki nie mogą odpływać grawitacyjnie do kanalizacji, będą mogły swobodnie pozbywać się swoich ścieków bez stwarzania zagrożenia dla środowiska.

Szambo to nadal najpopularniejszy sposób zagospodarowywania odpadów płynnych powstających w gospodarstwie domowym. Te proste w budowie i eksploatacji obiekty znajdują szerokie zastosowanie wszędzie tam, gdzie nie ma możliwości podłączenia się do sieci kanalizacyjnej, a wielkość działki nie pozwala na budowę systemu przydomowej oczyszczalni ścieków. Jednakże warunki budowy szamba są ściśle określone przepisami, które przedstawimy poniżej.

Co mówi prawo?

Budowa szamba o pojemności do 10 metrów sześciennych realizowana jest na podstawie zgłoszenia do lokalnego urzędu (gminy lub miasta), podczas gdy szamba o większej pojemności muszą uzyskać pozwolenie na budowę. Budowę szamba można rozpocząć, o ile w czasie 30 dni od złożenia dokumentacji nie zgłoszono sprzeciwu w drodze decyzji, jednak nie później niż 2 lata od od terminu określonego w zgłoszeniu. W indywidualnych przypadkach może się zdarzyć, że organ administracyjny (np. starosta) nałoży obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie zbiornika. Taka konieczność pojawia się, kiedy wybudowanie szamba może spowodować pogorszenie stanu środowiska. Dodatkowa zgoda, tym razem ze strony właściwego terenowo inspektora ochrony środowiska, jest konieczna w przypadku, kiedy ilość produkowanych przez dobę ścieków przekracza 5 metrów sześc.

Lokalizację szamba ściśle określają przepisy zawarte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W ich świetle położenie szamba, czyli bezodpływowego zbiornika na nieczystości ciekłe, instaluje się na działkach, które nie mają możliwości podłączenia do kanalizacji. Inne warunki dotyczą odległości planowanego szamba od studni, budynków, granic działek czy dróg. W przypadku zabudowy jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacyjnej zbiornik na nieczystości powinien znajdować się w odległości minimum 5 metrów od okien i drzwi budynku mieszkalnego, co najmniej 15 metrów od studni oraz co najmniej 2 metry od dróg lub od granicy działki. Możliwe jest wybudowanie szamba w pobliżu granicy działki pod warunkiem, że na sąsiadującej działce szambo również jest tak samo położone i zostają zachowane odległości od drzwi, okiem i studni. Odległość od rurociągów sieci wodociągowej lub gazowej musi wynosić minimum 1,5 metra.

Inne warunki, które decydują o konieczności budowy szamba

Budowa szamba może okazać się konieczna nie tylko wtedy, kiedy w sąsiedztwie nie ma kanalizacji. W dobie coraz popularniejszych przydomowych oczyszczalni ścieków zbiornik bezodpływowy przydaje się np. w miejscach, gdzie jest wysoki poziom wód gruntowych lub wręcz występują płytkie wody podskórne. Wysoki poziom wód gruntowych z reguły uniemożliwia spełnienie warunku 1,5 metra odległości od zwierciadła wód gruntowych od poziomu, na jakim wykonano rozsączenie dla przydomowej oczyszczalni. Występowanie wód podskórnych wyklucza w ogóle stosowanie rozsączeń, ponieważ byłyby one cały czas zanurzone w wodzie, a tego zabraniają przepisy prawa. Zbiornik bezodpływowy jest niezbędny też, kiedy liczba zlokalizowanych na działce drzew i dużych krzewów nie pozwala na zgodne z przepisami rozprowadzenie drenów pomiędzy roślinami lub sama działka jest zbyt mała, by w ogóle myśleć o przydomowej oczyszczalni ścieków.

Innym przypadkiem, koniecznym do budowy zbiornika bezodpływowego, jest lokalizacja domu i szamba poniżej poziomu istniejącej sieci kanalizacyjnej. Szambo wówczas pełni funkcję kolektora wstępnego, do którego ścieki bytowe spływają grawitacyjnie. Z kolei z niego są przepompowywane z użyciem pompy zanurzeniowej do gęstych ścieków, najlepiej zaopatrzonej w rozdrabniacz. Pozwala to na usuwanie ścieków wraz z gromadzącymi się na dnie zbiornika osadami. Wygoda korzystania z takiego rozwiązania jest większa, kiedy zastosuje się pompę z wyłącznikiem pływakowym, bowiem chroni on pompę przed pracą na sucho, kiedy ścieki osiągają określony poziom minimalny.

Własne szambo to wygodny sposób na zagospodarowanie wytwarzanych ścieków. Doskonale sprawdza się zarówno w przypadku domów jednorodzinnych, jak i zabudowań gospodarskich czy przemysłowych. Ale jak to jest z szambami na działkach pracowniczych czy w rodzinnych ogrodach działkowych? Czy można je swobodnie wybudować, czy konieczne jest zezwolenie?

Trochę prawa

Działka na ROD może być zaopatrzona w zbiornik na nieczystości ciekłe, czyli szambo, jednak muszą zostać spełnione ogólne warunki przepisów prawa budowlanego. Szczegółowe zasady związane z umiejscowieniem, wykonaniem i użytkowaniem szamba określa Prezydium Krajowej Rady w drodze uchwały.

W świetle przepisów budowa szamba w ogrodzie działkowym musi być zgłoszona zarządowi ogrodu działkowego. Szamba zalicza się do budowli i dlatego rozpoczęcie ich instalacji zależy od wydania stosownej zgody, która jest decyzją administracyjną. Ponadto zarząd ogrodu działkowego sprawuje nadzór nad lokalizacją i budową szamba. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości ma prawo do wstrzymania inwestycji do czasu ich usunięcia. Warunki instalacji szamba na działce są ściśle określone, tak by nie stwarzały zagrożenia, szczególnie dla wód gruntowych. Szambo nie może być wybudowane bliżej niż 15 metrów od studni dostarczającej wodę pitną oraz mniej niż 2 metry od ciągów komunikacyjnych (ulice, drogi, chodniki itp.). Musi być także zachowana odległość co najmniej 2 metrów od granicy działki, choć jeśli użytkownik sąsiedniej działki wyrazi na to zgodę, to zbiornik na nieczystości może być umieszczony na granicy działek.

Wymagania techniczne stawiane przy budowie szamba na ROD

Szamba oferowane obecnie to szczelne zbiorniki wykonane zazwyczaj z tworzywa sztucznego, posiadające odpowiedni atest. Na tym elemencie nie warto oszczędzać, ponieważ stworzenie zagrożenia higieniczno-sanitarnego, szczególnie w obszarach ujęć wody, będzie skutkowało konsekwencjami karnymi. Pojemność szamba powinno być dostosowana do liczby użytkowników oraz tego, jak wyposażony jest obiekt na działce. Szambo musi być zaopatrzone w szczelną pokrywę oraz odpowietrzenie wyprowadzone co najmniej 50 centymetrów nad powierzchnią gruntu. Także połączenia domku czy altany z szambem muszą być szczelne. Głębokość, na jakiej umieszcza się zbiornik, musi chronić go przez przemarzaniem zimą. Minimalna głębokość umieszczenia rur doprowadzających nieczystości do szamba to 40–50 centymetrów w przypadku instalacji użytkowanych w okresie dodatnich temperatur lub poniżej poziomu przemarzania gruntu w przypadku instalacji użytkowanej także w okresie zimowym (w Polsce przyjmuje się, że jest to 80 centymetrów, choć lokalnie głębokość ta musi być większa, nawet powyżej 1 metra).

Plastikowy zbiornik szambowy stanowi dobre rozwiązanie na lekkich glebach i terenach o niskim poziomie wód gruntowych. Jeśli miejsce na zbiornik szambowy jest podmokłe, może wystąpić zjawisko wypychania go w górę przez wodę gruntową. By tego uniknąć, konieczne jest dodatkowe zakotwiczenie specjalną płytą denną lub zainstalowanie go w betonowej obudowie i przykrycie betonową płytą. Innym rozwiązaniem jest kupno atestowanego betonowego zbiornika szambowego, najlepiej z pisemną gwarancją szczelności, którego elementy są klejone zaprawą mrozo- i wodoodporną. Należy unikać klejenia pianką budowlaną, ponieważ czasem ulega utlenieniu i połączenia nią wykonane tracą szczelność. Przed zasypaniem warto sprawdzić szczelność zbiornika poprzez napełnienie go wodą. Jeśli zaobserwuje się jej wyciekanie, to firma oferująca taki zbiornik musi go naprawić lub wymienić na nowy. Zresztą w przypadku zbiorników klejonych zaprawą trzeba z zasypaniem poczekać co najmniej 24 godziny, ponieważ mniej więcej tyle czasu zajmuje zaprawie stwardnienie do poziomu zapewniającego odpowiednią szczelność. Wcześniejsze zasypanie zbiornika może skutkować wyciśnięciem zaprawy spomiędzy płyt i jego rozhermetyzowaniem.

Sama budowa szamba, choć w obecnych czasach polega najczęściej na instalacji gotowego zbiornika w wykopanym dole, musi być zgodna z wymogami sztuki budowlanej i sanitarnej. Także miejsce inwestycji musi być starannie wybrane – najłatwiej wykonać takie szambo w pobliżu drogi. Wynika to z faktu, że firmy oferujące zbiorniki przywożą je zazwyczaj HDS-ami, z których następuje instalacja zbiornika bezpośrednio w wykopanym otworze. Jeśli dojazd w pobliże miejsca inwestycji jest utrudniony, budowa pojemnego szamba może być niewykonalna. Rozwiązaniem dla osób produkujących małą ilość ścieków może być niewielki zbiornik szambowy o pojemności około 1 metra sześciennego. Taki zbiornik dużo łatwiej się montuje, często ręcznie. Problemem jednak może być fakt, że firmy zajmujące się odbiorem nieczystości niechętnie przyjmują zlecenia na odbiór niewielkich ilości ścieków.

Dlatego dobrym rozwiązaniem może być wybudowanie w ogrodach działkowych lokalnej kanalizacji, podłączonej do dużego szamba zbiorczego lub do kanalizacji miejskiej. Kanalizowanie ogrodów działkowych w niektórych miastach promuje się wręcz, ponieważ pozwala ono na ograniczenie ryzyka zanieczyszczenia wód gruntowych fekaliami ze źle zabezpieczonych szamb.

Jakie skutki może nieść nielegalne wybudowanie szamba na działce?

Wybudowanie na działce szamba lub jakiegokolwiek innego obiektu z naruszeniem warunków regulaminu ROD wiąże się dla działkowca z pewnymi konsekwencjami. Pierwszą z nich jest zazwyczaj konieczność usunięcia zbudowanego już obiektu. Jeśli działkowiec nie dostosuje się do nakazów, może mu grozić usunięcie z listy członków ROD i pozbawienie prawa do użytkowania działki.