Zastosowanie pomp obiegowych

Dlaczego stosujemy pompy obiegowe do C.O.?

Pompy obiegowe, stwarzając podwyższone ciśnienie w rurach, pozwalają na zmniejszenie kosztów inwestycyjnych założenia instalacji C.O. – można bowiem wówczas użyć rur zasilających o mniejszej średnicy. Ograniczone zostają także straty ciepła w przewodach zasilających, a wymuszony obieg, dzięki lepszej dystrybucji ciepła, pozwala na obniżenie kosztów ogrzewania. Pompa obiegowa umożliwia zamontowanie grzejników w miejscach, w których niemożliwe jest ich działanie w systemie grawitacyjnym. Zainstalowanie pompy obiegowej przekłada się na szybkie i równomierne rozgrzanie grzejników lub podłogowych linii grzewczych. Urządzenie warto też ulokować w instalacjach grawitacyjnych i używać ich w okresie wiosny lub jesieni, kiedy grawitacyjny przepływ wody jest mało efektywny z powodu małej różnicy temperatur.

Pierwsze kroki przy wyborze pompy

By dobrze wybrać pompę, trzeba oprzeć się na dwóch, podstawowych parametrach: fizycznych wymiarach urządzenia oraz rozstawie i średnicy króćców przyłączeniowych. Ta druga kwestia ma znaczenie już na etapie samej instalacji, ponieważ to od niej będzie zależało, jaką pompę będzie można zamontować w przyszłości bez konieczności przerabiania części instalacji grzewczej. Średnica króćców pomoże natomiast dobrać łączniki do rur C.O.

Jak dobrać pompę obiegową do C.O.?

Kolejne elementy, na które trzeba zwrócić uwagę przy wyborze pompy, to wysokość podnoszenia i wydajność urządzenia.

Wysokość podnoszenia pompy to suma wszystkich oporów przepływu, jakie musi pokonać czynnik grzewczy, płynący w instalacji C.O. Przyczynami oporów w instalacji C.O. są same rurociągi, grzejniki, a ponadto w największym stopniu zawory regulacyjne z głowicami regulacyjnymi. Wysokość podnoszenia trzeba starannie wyliczyć. Często popełnianym błędem jest kupno pompy o zbyt dużej wysokości podnoszenia. Prowadzi to do tego, że instalacja grzewcza staje się źródłem uciążliwych szumów i pisków, szczególnie na przymkniętych zaworach. Dla większości budynków jednorodzinnych wystarczą pompy obiegowe o wysokości podnoszenia 25-40 metrów. Dobrze jest, jeśli urządzenie pozwala na regulację pracy w sposób płynny. Dzięki temu można dostosowywać się do zmiennych warunków pracy w instalacjach zaopatrzonych w zawory termostatyczne czy nowoczesne zawory cyfrowe, sterowane zdalnie przez systemy domu inteligentnego. W takiej sytuacji nawet odcięcie niektórych grzejników lub pętli grzewczych nie będzie powodowało zmian charakterystyki przepływów w instalacji C.O. By to uzyskać, w większości przypadków wystarczy w pompach sterowanych elektronicznie ustawić opcję automatyczną. Wówczas sterownik sam dobierze optymalne parametry pracy urządzenia.

Kolejnym parametrem, jak już wspomniano, jest wydajność pompy. Decyduje ona o tym, ile czynnika można przetłoczyć w jednostce czasu. Jest to ważny parametr, ponieważ żeby efektywnie wykorzystać moc grzewczą pieca, potrzeba przepompować odpowiednią ilość wody lub innego medium. Zbyt słaba pompa nie pozwoli na ogrzanie domu, a użycie zbyt silnej doprowadzi z kolei do tego, że woda powrotna nie odda wystarczającej ilości ciepła w kaloryferach. Zbyt ciepły czynnik, wracając do kotła, może „oszukać” jego automatykę, która wyłączy ogrzewanie, interpretując to jako brak odbioru ciepła niezależnie od temperatury panującej w budynku.

Innym, istotnym parametrem jest maksymalna temperatura tłoczonego przez pompę medium. Do tradycyjnych instalacji C.O. warto wybrać model, który może tłoczyć ciecz roboczą o temperaturze nawet 100 stopni Celsjusza, taki jak np. IBO IPML 50/1100.

Warto też zwrócić uwagę na klasę energetyczną pompy, choć oferowane obecnie nowoczesne modele charakteryzują się wysokimi klasami energetycznymi, dzięki czemu ich użytkowanie nie obciąży zbytnio portfela.

Inne porady związane z instalacją pompy obiegowej C.O.

Najbezpieczniejszym miejscem na instalację pompy obiegowej w zamkniętej wysokotemperaturowej instalacji C.O. jest instalacja powrotna. Pozwala ona ochronić urządzenie w sytuacji, kiedy dojdzie do długotrwałego przekroczenia temperatury tłoczonego medium, np. na skutek braku lub awarii zabezpieczenia regulacji temperatury kotła. Pompa zainstalowana na zasilaniu jest narażona na awarię w momencie przekroczenia temperatury granicznej. W niskotemperaturowych systemach grzewczych temperatura nie stanowi jednak przeciwwskazania do zainstalowania pompy na zasilaniu instalacji grzewczej.

Z kolei w instalacjach obiegowych ciepłej wody użytkowej pompa musi zostać zainstalowana na zasilaniu. Na korzyść tego rozwiązania przemawia fakt, że woda użytkowa zazwyczaj nie osiąga temperatury wyższej niż 70-80 stopni Celsjusza.

W niektórych rodzajach pomp istotne znaczenie ma nawet pozycja, w jakiej zamontowano pompę. W takich modelach oś wirnika musi być wypoziomowana, by urządzenie nie uległo zbyt wczesnemu zużyciu lub uszkodzeniu.