Pompa zatapialna WQ 750 Eco 230V Omnigena

Pompa zatapialna WQ 750 Eco 230V Omnigena

Pompa zatapialna WQ 750 Eco z silnikiem Omnigena to solidnie wykonana i wydajna pompa, przeznaczona między innymi do wypompowywania wody i pompowania ścieków. Zdziwisz się, w jak wielu sytuacjach ta pompa może uratować ci życie! Omnigena to doświadczona firma, znana w Polsce od lat. Dzięki temu możemy mieć pewność że wybór tej pompy będzie dobrym wyborem.

Zalety pompy zatapialnej WQ750 Eco 230V Omnigena

Pompa wykonana jest z wysokiej jakości materiałów tak, by była jak najbardziej solidna i mogła pomagać w najbardziej kryzysowych sytuacjach. Zrobiona ze stali nierdzewnej połączonej z żeliwa. Konstrukcja jest bardzo przemyślana, zaprojektowana tak, by nie zapychała się i mogła pracować w właściwie każdych warunkach. Mimo użycia dość ciężkich materiałów do jej wykonania, pozostaje bardzo poręczna i wygodna w użyciu. Mimo swoich dość małych rozmiarów, pompa jest naprawdę bardzo wydajna. Dzieje się tak za sprawą silnika, który może pompować maksymalnie 300 litrów wody na minutę. Co ważne, pompa posiada w zestawie pływak, który w przypadku takich pomp jest bardzo praktyczny. Posiada on funkcję automatycznego włączania i wyłączania pompy w zależności od poziomu wody. Nie ma więc obaw, by pompa się zatarła. Pompa posiada przewód zasilający o długości 6 metrów.

Zastosowanie pompy

Pompy zatapialne najczęściej swoje zastosowanie znajdują podczas wypompowywania wody z zalanych miejsc. Pompa zatapialna WQ750 Eco 230V Omnigena również świetnie spisze się w takiej sytuacji, oraz w przemyśle budowlanym, rolnictwie czy przedsiębiorstwach komunalnych. Wszędzie tam, gdzie do wypompowania jest sporo wody pompa sprawdzi się naprawdę dobrze.

W grupie pomp zatapialnych wyróżnia się dodatkowo pompy do wody brudnej. Służą one do przepompowywania lub wypompowywania wody zanieczyszczonej, np. z wykopów, piwnic lub szamb. Urządzenia te nie są wrażliwe na nieczystości i z powodzeniem mogą tłoczyć wodę zabrudzoną mułem czy innymi substancjami. Droższe modele wyposażone są w dodatkowy rozdrabniacz, dzięki któremu urządzenie się nie zapycha. Tak jak pompy do wody czystej, tak i te również wyposażone są w wyłącznik pływakowy zabezpieczający przed pracą na sucho, a ponadto wyłącznik termiczny zapobiegający przegrzaniu silnika. Przy pompach do wody brudnej producenci określają maksymalną średnicę zanieczyszczeń. Przepompowywane cząstki stałe mogą być wielkości od 5 nawet do 50 mm.

Jakimi kryteriami kierować się przy wyborze pompy?

Dobierając pompę do brudnej wody, trzeba brać pod uwagę takie kryteria jak jej konstrukcja oraz materiały, z jakich została ona wykonana. Konstrukcja pompy do brudnej wody powinna zapewniać odporność na zapychanie, dlatego jeśli nie mamy pewności co do jakości przepompowywanej wody, lepiej jest zainwestować w pompę z wirnikami o konstrukcji otwartej – np. typu Vortex. Urządzenia te charakteryzują się jednak niższą sprawnością spowodowaną dużym przelotem. Jeśli zanieczyszczenia znajdujące się w wodzie nie są twarde, warto pomyśleć o pompie z rozdrabniaczem, który zmieli znajdujące się w wodzie cząstki na drobno i łatwo przepompuje dalej. Jeśli jednak woda została oczyszczona z dużych, stałych elementów, dobrym rozwiązaniem będą pompy z zamkniętymi wirnikami kanałowymi, charakteryzujące się dużą sprawnością. Gdy trzeba wypompować osady o dużej gęstości i lepkości, lepiej sięgnąć po pompy z wirnikami śrubowymi. Wybierać można między urządzeniami ssawnymi, a samozasysającymi, przy czym te drugie nie muszą być zanurzone w pompowanej cieczy, dzięki czemu dobrze sprawdzają się przy wypompowywaniu wody z miejsc trudno dostępnych.

Decydując się już na konkretny rodzaj pompy, warto poszukać modelu, którego obsługa serwisowa nie nastręcza dużych problemów i łatwo jest kupić do niego części zamienne. Pozwoli to na wydłużenie okresu użytkowania urządzenia bez konieczności jego wymiany.

Drugim, kluczowym wręcz czynnikiem wyboru pompy, powinien być materiał, z jakiego została ona wykonana. Pompy zazwyczaj mają korpus z materiału, takiego jak np. żeliwo, stal czy aluminium, które w przypadku niektórych modeli, dedykowanych do pracy z substancjami agresywnymi, jest zabezpieczane dodatkowymi powłokami – m.in. ceramicznymi, elastomerowymi lub kompozytowymi.

Również wirniki pomp do brudnej wody muszą być wykonane z materiałów charakteryzujących się wysoką odpornością mechaniczną, zwłaszcza na ścieranie. Szczególnie jeśli woda zawiera duże ilości piasku, warto wybrać model z wirnikiem metalowym, najlepiej wykonanym ze stali nierdzewnej. Popularnie stosowane w takich przypadkach wirniki plastikowe szybko się bowiem zużyją i konieczna będzie ich wymiana.

Wymienione wyżej elementy to podstawa, jaką należy brać pod uwagę przy samodzielnym wyborze optymalnego modelu pompy do wody brudnej. Po szczegóły najlepiej zwrócić się do sprzedawcy, który dobierze model do potrzeb klienta.

Małe oczka

W przypadku płytkich obiektów, czyli takich o głębokości mniejszej niż 1 metr lub też małych, o objętości nie przekraczającej 2-3 metrów sześciennych, najlepszym rozwiązaniem jest całkowite opróżnienie z wypełniającej wody. Warto to zrobić, ponieważ woda może w skrajnych przypadkach całkowicie zamarznąć, powodując uszkodzenie materiałów konstrukcyjnych, z jakich wykonano oczko. Jesienią, jeszcze przed mrozami, trzeba usunąć wszelkie urządzenia wodne oraz wypompować całą wodę, najlepiej używając do tego celu pompy do wody brudnej lub pompy do szamba z rozdrabniaczem, np. jednego z modeli dostępnych na stronie DoStudni.pl. Wodą tą warto podlać rośliny, ponieważ dzięki dużej zawartości materii organicznej zalegającej na dnie oczka wodnego jest ona bardzo żyzna i może służyć jako wolno działający nawóz organiczny. Opróżniony z wody zbiornik trzeba starannie wyczyścić, a następnie wypełnić lekkim, porowatym materiałem, takim jak posiekana słoma, suche liści czy grube trociny. By ochronić oczko przed opadami, trzeba przykryć je mocną folią lub wodoszczelną plandeką.

Jeśli w oczku wodnym hodowane były ryby ozdobne, przed spuszczeniem wody trzeba je wyłowić i umieścić na okres zimowy w dużym akwarium. Rodzime gatunki ryb można przenieść do innego zbiornika, umieścić w akwarium lub nieużywanej wannie. W akwarium mogą być przechowywane tropikalne rośliny wodne, takie jak hiacynt wodny lub pistia rozetkowa. Inne, zimujące rośliny wodne uprawiane w donicach lub skrzynkach można przechować w piwnicy. Jeśli miejsca w ogrodzie nie brakuje, warto przygotować z kręgów studziennych zbiornik do przechowywania roślin i ryb w czasie zimy.

Jeżeli nie ma warunków do przechowywania roślin, a oczko wodne wykonane jest z odpowiednich materiałów i w sposób zapewniający odporność na uszkodzenia mrozowe (np. gotowe zbiorniki z polimerów wzmacnianych włóknem szklanym lub niecka z impregnowanego betonu), po wyczyszczeniu można napełnić je wodą i umieścić w najgłębszej części rośliny zdolne do przetrzymania zimy w płytkiej wodzie.

Duże oczka i sadzawki

W przypadku dużych i głębokich zbiorników przechowywanie roślin i zwierząt jest zdecydowanie ułatwione, jednak przygotowanie samego zbiornika jest bardziej pracochłonne. W pierwszej kolejności trzeba usunąć wszelkie obumarłe części roślin wodnych, zanim opadną one na dno zbiornika. Podobnie trzeba postępować z opadłymi liśćmi, które należy usuwać sukcesywnie z powierzchni wody, zanim znajdą się na dnie. Powierzchnię warto wtedy zabezpieczyć siatką, która ochroni przed wpadaniem liści. Z kolei rośliny wynurzone (szuwarowe) należy zostawić nieprzycięte aż do wiosny, ponieważ będą one stanowiły schronienie dla zwierząt, utrudnią zamarzanie wody i zapewnią wentylację wody, ograniczając ryzyko zimowej przyduchy. Przy jesiennych porządkach warto wypompować część wody, którą można podlać ogród. Wypompowanie wody pozwoli na łatwiejsze oczyszczenie większości dna z zalegającego na nim mułu i resztek roślinnych. W tym czasie warto przenieść rośliny wymagające głębokiej wody do przezimowania, takie jak grzybienie czy grążele, w najgłębsze części zbiornika (tak, aby poziom lustra wody nad nimi był wyższy niż metr). Po oczyszczeniu opróżnionego zbiornika należy uzupełnić wodę do poziomu sprzed jego opróżnienia. Przezimowanie ryb w takim zbiorniku ułatwi wykonanie przerębla, który można wypełnić wiązką z trzciny lub słomy. Można także posłużyć się specjalną grzałką, która uniemożliwi zamarzanie wody w przeręblu.

W przypadku dużych stawów, gdzie wypompowanie wody i ponowne napełnienie jest zbyt kosztowne, dno trzeba oczyścić z resztek roślin za pomocą grabi lub specjalnego sita do czyszczenia dna. Rośliny i ryby w głębokim stawie spokojnie przezimują – konieczne może być tylko wykonanie przerębla zapewniającego odpowiednie napowietrzenie wody.

Odpowiednio zadbane jesienią oczko wodne oznacza mniej pracy przy nim na wiosnę i możliwość korzystania z jego uroków już od samego początku sezonu. W zadbanym oczku lepiej będą rosły rośliny i łatwiej będzie utrzymać ryby.

Własne szambo to wygodny sposób na zagospodarowanie wytwarzanych ścieków. Doskonale sprawdza się zarówno w przypadku domów jednorodzinnych, jak i zabudowań gospodarskich czy przemysłowych. Ale jak to jest z szambami na działkach pracowniczych czy w rodzinnych ogrodach działkowych? Czy można je swobodnie wybudować, czy konieczne jest zezwolenie?

Trochę prawa

Działka na ROD może być zaopatrzona w zbiornik na nieczystości ciekłe, czyli szambo, jednak muszą zostać spełnione ogólne warunki przepisów prawa budowlanego. Szczegółowe zasady związane z umiejscowieniem, wykonaniem i użytkowaniem szamba określa Prezydium Krajowej Rady w drodze uchwały.

W świetle przepisów budowa szamba w ogrodzie działkowym musi być zgłoszona zarządowi ogrodu działkowego. Szamba zalicza się do budowli i dlatego rozpoczęcie ich instalacji zależy od wydania stosownej zgody, która jest decyzją administracyjną. Ponadto zarząd ogrodu działkowego sprawuje nadzór nad lokalizacją i budową szamba. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości ma prawo do wstrzymania inwestycji do czasu ich usunięcia. Warunki instalacji szamba na działce są ściśle określone, tak by nie stwarzały zagrożenia, szczególnie dla wód gruntowych. Szambo nie może być wybudowane bliżej niż 15 metrów od studni dostarczającej wodę pitną oraz mniej niż 2 metry od ciągów komunikacyjnych (ulice, drogi, chodniki itp.). Musi być także zachowana odległość co najmniej 2 metrów od granicy działki, choć jeśli użytkownik sąsiedniej działki wyrazi na to zgodę, to zbiornik na nieczystości może być umieszczony na granicy działek.

Wymagania techniczne stawiane przy budowie szamba na ROD

Szamba oferowane obecnie to szczelne zbiorniki wykonane zazwyczaj z tworzywa sztucznego, posiadające odpowiedni atest. Na tym elemencie nie warto oszczędzać, ponieważ stworzenie zagrożenia higieniczno-sanitarnego, szczególnie w obszarach ujęć wody, będzie skutkowało konsekwencjami karnymi. Pojemność szamba powinno być dostosowana do liczby użytkowników oraz tego, jak wyposażony jest obiekt na działce. Szambo musi być zaopatrzone w szczelną pokrywę oraz odpowietrzenie wyprowadzone co najmniej 50 centymetrów nad powierzchnią gruntu. Także połączenia domku czy altany z szambem muszą być szczelne. Głębokość, na jakiej umieszcza się zbiornik, musi chronić go przez przemarzaniem zimą. Minimalna głębokość umieszczenia rur doprowadzających nieczystości do szamba to 40–50 centymetrów w przypadku instalacji użytkowanych w okresie dodatnich temperatur lub poniżej poziomu przemarzania gruntu w przypadku instalacji użytkowanej także w okresie zimowym (w Polsce przyjmuje się, że jest to 80 centymetrów, choć lokalnie głębokość ta musi być większa, nawet powyżej 1 metra).

Plastikowy zbiornik szambowy stanowi dobre rozwiązanie na lekkich glebach i terenach o niskim poziomie wód gruntowych. Jeśli miejsce na zbiornik szambowy jest podmokłe, może wystąpić zjawisko wypychania go w górę przez wodę gruntową. By tego uniknąć, konieczne jest dodatkowe zakotwiczenie specjalną płytą denną lub zainstalowanie go w betonowej obudowie i przykrycie betonową płytą. Innym rozwiązaniem jest kupno atestowanego betonowego zbiornika szambowego, najlepiej z pisemną gwarancją szczelności, którego elementy są klejone zaprawą mrozo- i wodoodporną. Należy unikać klejenia pianką budowlaną, ponieważ czasem ulega utlenieniu i połączenia nią wykonane tracą szczelność. Przed zasypaniem warto sprawdzić szczelność zbiornika poprzez napełnienie go wodą. Jeśli zaobserwuje się jej wyciekanie, to firma oferująca taki zbiornik musi go naprawić lub wymienić na nowy. Zresztą w przypadku zbiorników klejonych zaprawą trzeba z zasypaniem poczekać co najmniej 24 godziny, ponieważ mniej więcej tyle czasu zajmuje zaprawie stwardnienie do poziomu zapewniającego odpowiednią szczelność. Wcześniejsze zasypanie zbiornika może skutkować wyciśnięciem zaprawy spomiędzy płyt i jego rozhermetyzowaniem.

Sama budowa szamba, choć w obecnych czasach polega najczęściej na instalacji gotowego zbiornika w wykopanym dole, musi być zgodna z wymogami sztuki budowlanej i sanitarnej. Także miejsce inwestycji musi być starannie wybrane – najłatwiej wykonać takie szambo w pobliżu drogi. Wynika to z faktu, że firmy oferujące zbiorniki przywożą je zazwyczaj HDS-ami, z których następuje instalacja zbiornika bezpośrednio w wykopanym otworze. Jeśli dojazd w pobliże miejsca inwestycji jest utrudniony, budowa pojemnego szamba może być niewykonalna. Rozwiązaniem dla osób produkujących małą ilość ścieków może być niewielki zbiornik szambowy o pojemności około 1 metra sześciennego. Taki zbiornik dużo łatwiej się montuje, często ręcznie. Problemem jednak może być fakt, że firmy zajmujące się odbiorem nieczystości niechętnie przyjmują zlecenia na odbiór niewielkich ilości ścieków.

Dlatego dobrym rozwiązaniem może być wybudowanie w ogrodach działkowych lokalnej kanalizacji, podłączonej do dużego szamba zbiorczego lub do kanalizacji miejskiej. Kanalizowanie ogrodów działkowych w niektórych miastach promuje się wręcz, ponieważ pozwala ono na ograniczenie ryzyka zanieczyszczenia wód gruntowych fekaliami ze źle zabezpieczonych szamb.

Jakie skutki może nieść nielegalne wybudowanie szamba na działce?

Wybudowanie na działce szamba lub jakiegokolwiek innego obiektu z naruszeniem warunków regulaminu ROD wiąże się dla działkowca z pewnymi konsekwencjami. Pierwszą z nich jest zazwyczaj konieczność usunięcia zbudowanego już obiektu. Jeśli działkowiec nie dostosuje się do nakazów, może mu grozić usunięcie z listy członków ROD i pozbawienie prawa do użytkowania działki.